спадкаемца

lat. spadcayemcy

наследник

* * *

сущ.

1) наследник

|| Найбліжэйшыя спадкаемцы рэалізавалі распрацаваны ў першыя дні хваробы Сталіна план.

2) преемник

|| Малянкоў стаў кіраўніком Саўміна СССР і фактычным пераемнікам Сталіна, Берыя ўзначаліў аб’яднаныя МГБ і МУС, Варашылаў — прэзідыум Вярхоўнага Савета, Булганін — войска, Хрушчоў — партыю.